Reünie Potgieterschool Voorburg
Berichten van klasgenoten en andere bezoekers van de website

Nieuwe berichten kunt u e-mailen naar: hansroodenburgnl[at]gmail[dot]com

Berichten geplaatst van 2010 t/m 2014 leest u hier.

Van februari 2008 t/m december 2009 was deze berichtenrubriek niet operationeel. Oudere berichten (uit de jaren 2000 t/m 2008) staan hieronder.

27 februari 2008
van:
Yvonne Béninger-Kersten
onderwerp: Faukenbergeschool/Potgieterschool

Hallo allemaal,

Wat leuk dat ik toevallig opeens onze schoolfoto mocht terugzien. Wie dat verzorgd heeft wil ik graag hiervoor bedanken. Zoals het wellicht velen verging zijn de namen uit mijn geheugen. De namen Joke van Santen en Daniel Uljé laten de bel wat rinkelen. Later ben ik naar de Potgieterschool doorgesluisd waar ook mijn 2 oudere broers op kwamen. Nov. 2007 is 1 broer overleden. Wie weet er nog wat van Arnold Eszet (Schrijf ik dat goed?) Geertje Bartelema, Dimphke Kuiperius, De tweeling Valkenburg. In 1967 trouwde ik. Sinds 1969 woon ik in Rotterdam. In 1970 kregen wij een prachtige dochter.  In 2003, na 35 jaar huwelijk, werd ik helaas weduwe.

Pas nadat ik al een berichtje had geschreven las ik de andere berichten. Ik las dat er nogal wat mensen 'zoek' zijn.
Over Marijke Jetten - die bij mij in de straat woonde - weet ik nog dat zij uiteindelijk toch met haar jeugdliefde Berend Schoppert is getrouwd en dat zij naar Emmen zijn verhuisd. Ik zou graag willen weten hoe het met Ted van Capelle(n) / Kapelle(n) gaat.

Groetjes van Yvonne Béninger-Kersten


Verzoek van de beheerder: Yvonne is op zoek naar Ted van Capelle(n) / Kapelle(n) . Wie iets over deze persoon weet of over de andere personen die in bovenstaand bericht worden genoemd, wordt verzocht dit via 'plaats een bericht' aan mij door te geven, onder vermelding van zijn/haar e-mailadres  (het e-mail adres zal niet op de site worden gezet.). Ik zal de informatie dan aan Yvonne doorgeven.


13 november 2007
van:
Corrie Muns

onderwerp: Rob Donkersloot


Hallo ik ben op zoek naar Rob Donkersloot. Broer van Roosje Donkersloot. Wie kan mij helpen?


28 september 2007
van: Paul Metman
onderwerp:
Potgieterschool

Enkele weken geleden stuitte ik puur toevallig op de website over de reünie van de Potgieterschool, jaargang '54-'55.Tot mijn niet geringe verbazing kwam ik in een stukje van 10 november 2000 ("fragmenten uit diverse mails") mijn naam tegen. Dit stukje gaf de indruk, dat iemand mijn naam had genoemd en dat de schrijver (of -ster !) daarop antwoordde; in ieder geval was de informatie korrekt: ik heb lange tijd naast Theo Mayer gewoond, bij wie ik vaak over de vloer kwam (ik kan mij zijn vader en moeder nog goed voor de geest halen). Theo woonde schuin boven de winkel van Luyt en als mijn geheugen mij niet bedriegt was Elly Luyt mijn allereerste vriendinnetje (we waren toen ongeveer 6 jaar!).

Ik heb vanaf de opening op de Potgieterschool gezeten en herinner mij mijnheer Hommes nog heel goed: tot op de dag van vandaag kan ik nog steeds zijn handtekening "namaken".Mijn herinneringen aan hem zijn vrij neutraal en zeker niet zo slecht als van sommigen op de site. Heel goede herinneringen heb ik aan mijnheer Olivier: een heel aardige en inderdaad wat wereldvreemde man. In die periode is diens vrouw meen ik overleden en dat was een hele schok; als ik mij niet vergis zat ook zijn dochter (Pauline?) op school, die ik mij herinner als een heel leuk meisje, voor wie vele jongens (inclusief ondergetekende) warme gevoelens koesterden. Ook mijnheer van Paaschen, gekomen als waarnemer(?) herinner ik mij nog.

Van mijn oud-klasgenoten is bijna alles uit mijn geheugen verdwenen, behalve Paul Wolterson(Jacob Catsstraat), maar wellicht komt het weer naar boven als ik op het goede spoor gezet wordt. Wel herinner ik mij Marijke Jetten uit de "reünieklas", als ik tenminste de goede voor mij heb.

Verrast was ik ook door het stukje van Hans Roodenburg, waarin hij het heeft over Rudolph Peters en het filmpje over het "blindenmannetje". Naar mijn stellige overtuiging heb ik daar ook aan mee gedaan, alleen dacht ik mij te herinneren, dat het op de hoek van de v.d. Palmstraat en de Bruyning Ingenhouszlaan was opgenomen, maar ja, daarin kan ik mij best vergissen. Mijn oudere zus Elleke (die overigens nooit op de Potgieterschool heeft gezeten, zij is 5 jaar ouder dan ik) heeft nog opgepast bij de familie Peters en heeft via hen haar eerste baan bij een filmondertitelingsbedrijf gekregen: de wereld is klein!

Het is natuurlijk ondoenlijk om alle herinneringen hier op te halen, maar ik zou graag willen weten, wie mijn naam als eerste naar voren heeft gebracht en wie de informatie uit het stukje van 10 november 2000 heeft geschreven. De sitemaster Hans Roodenbug heeft mijn e-mailadres, mijn gewone adres en mijn telefoonnummer. Het spreekt voor zich, dat ik het leuk zou vinden iets van oude bekenden, al dan niet hierboven genoemd, te horen. Wie weet!



4 juni 2007
van: Jan Paul Vrij  (Assen)  

onderwerp: Elisabeth Kemper


Aan de beheerder van deze site

Bij mijn speurtocht in het verleden (zoals zo velen doen) stuitte ik op de site van de Potgieterschool en zag daar een klassefoto waarop Elisabeth Kemper voorkomt. Het zou kunnen zijn dat zij een buurmeisje is die na Voorburg naar Heemstede verhuist is (Beethovenlaan). Als mijn veronderstelling juist is zou u mij dan indien bekend een e-mail adres kunnen mailen?


Vriendelijke groet JanPaul Vrij

Antwoord van de beheerder aan Jan paul Vrij. Ik plaats geen e-mailadressen op deze website. Voor verdere communicatie naar aanleiding van uw verzoek heb ik uw e-mailadres nodig. U kunt dit gewoon opgeven via 'Plaats een bericht' (klik hier). Uw e-mailadres wordt niet op de website geplaatst. [is inmiddels afgehandeld]


31 mei 2007
van: Ellen Degen (van Rossem)
onderwerp: Potgieterschool 1958

Ik vond heel toevallig dit website en herkende meteen veel namen. Mijn broer Rob zat in jullie klas. Ik op het Huijgens gezeten. Kan me heel goed de feesten die Adrie organizeerde in een gebouw dicht bij de spoorlijn in Voorburg. Wat een plezier! Ben in 1975 getrouwd en woon al bijna 30 jaar in Amerika. Zou het enig vinden iets te horen van mijn vroegere vrienden. Mijn e-mail adres is jaydegen[at]msn[dot]com. Jammer dat ik niet wist van de reunie. Ik was beslist gekomen.
Laat iets van jullie horen!
Groetjes,

Ellen Degen (van Rossem)


25 oktober 2006
van: Koster M.L.
onderwerp: Annelies Hotz


Dit bericht hoeft niet, mag wel, geplaatst te worden op je site hoor, maar ik denk dat je het misschien net als ik leuk vindt Annelies Hotz te herkennen? Zij is een nichtje van mij en ik heb nooit geweten dat zij in Voorburg op school zat. Haar moeder overleed toen zij de leeftijd had zoals de foto aangeeft (10 jaar?). Daarna is haar vader snel hertrouwd en zoals dat gaat in families...Mijn moeder, het dierbaarste zusje van haar moeder, heeft nooit meer iets van hen vernomen. Ik dus ook niet van mijn nichtje. Via jouw site ga ik haar nu toch proberen op te speuren. Het is heel emotioneel wat ik hierbij ervaar. Zo zie je hoe fantastisch het net dingen op zijn pootjes terecht kan laten komen ook! Ik dank je alvast...

Marlise Koster (potgieterschool)



25 oktober 2006
van: Koster M.L.
onderwerp: Verrassend leuk

Verrassend leuk, om via "schoolbank.nl" deze site te kunnen bekijken. Ik stam van voor "jullie" tijd. 1953 en '54 waren de jaren dat ik op de Potgieterschool heb doorgebracht. Bij juffie Veldhuizen zat ik in de klas.Ik was toen 6/7 jaar. Schoolreisjes gingen inderdaad per boot naar Drievliet. En ook waren we in Lisse op de bollenvelden. Ik werd met nog een andere leerling uitgekozen om speciale lessen te volgen bij Hommes onder de gewone schooltijden. We mochten allerlei vrije kunstuitingen maken en vooral met klei werden er door ons de mooiste dingen gemaakt. Ik voelde me echt een uitverkorene, (misschien was ik wel proefkonijn?), want opletten in de klas waar van alles geleerd moest worden...was niet mijn sterkste punt. Nog steeds is werken met klei een van mijn favoriete bezigheden. Dank voor het leuke uurtje hier op de site. Veel herinneringen zijn terug gekomen. Zoals namen van straten en gebouwen waarvan je dacht ze vergeten te zijn.

Dank nogmaals!



14 mei 2006
van: henk
onderwerp:
meester oort gijsen

al jaren op zoek naar meester cees jan oort gijsen, heeft lesgegeven op de albert schweitzerschool te amersfoort
begin september hebben we een reuni we zouden het fijn vinden als de man met de grote snor, hierbij kon zijn, hij was in zijn vrije tijd ook duiker
na de alb.schw. school is hij het leger ingegaan, naar duitsland vertrokken
heeft ook in voorthuizen gewoont, als iemand hem kan traceren, graag



1 mei 2006
van: C.Oortgijsen  

onderwerp: e-mail adres Marjan Oortgijsen

Marjan is heel in de verte familie van mij. Een mail die ik stuurde komt terug, dus ik denk dat haar adres is veranderd. Via Google vond ik deze site en ik hoop dat ik via jullie haar weer kan vinden. Graag ontvang ik het goede adres van Marjan, bij voorbaat mijn dank!


Antwoord van de beheerder:
Ik heb hier een e-mailadres van Marjan Oortgijsen uit 2003. Ik plaats liever geen e-mailadressen op deze site, maar ik kan het wel naar je mailen. Stuur mij even je e-mail adres via 'Plaats een bericht' (klik hier), dan stuur ik je het e-mailadres van Marjan.


9 november 2005
van: Frits Stuurman (BONAS / NAi)
onderwerp: archief van Dokkum

Ik ben vrijwilliger bij de Stichting BONAS, verbonden aan het Nederlands Architectuurinstituut NAi te Rotterdam.

Wij zijn o.a. doende met de architect W.Th.H. ten Bosch (1895-1967), de architect van de Potgieterschool.

Jullie hebben op jullie site prachtige foto's van de Potgieterschool: "archief van Dokkum". Wij zouden graag met dit "archief van Dokkum" in contact komen, om eventueel van de originele foto's gebruik te mogen maken.


Antwoord van de beheerder:  Als je via "Plaats een bericht" je e-mail adres en/of telefoonnummer aan mij doorgeeft (dat komt niet op de website te staan), ontvang je de gewenste contactgegevens. [is inmiddels afgehandeld]


24 februari 2005
van:
Rini van Mosel
onderwerp:Levensloop


Hier dan eindelijk een briefje van het verloren schaap. Ik hoorde van mijn zoon dat jullie een reünie hebben gehouden, ik had daar heel erg graag bij geweest. Mijn zoon doet veel met internet en computers, zelf ben ik niet in het bezit van een computer.


Nu zal ik vertellen hoe mijn levensloop is verlopen vanaf de zesde klas van de Potgieterschool. Na de Potgieterschool ben ik nog een jaar naar de zevende klas van de Delflandeschool gegaan, daarna drie jaar dagopleiding Banketbakkersschool aan de Nieuwe Haven in Den Haag. Na het behalen van mijn diploma (ik was toen zestien jaar) ben ik gaan werken bij Banketbakkerij Elewout aan de Laan van Nieuw Oost einde hoek Koningin Julianalaan. Hier heb ik twee jaar gewerkt en ging ook nog twee avonden per week naar school om nog een diploma te halen.

Op mijn achttiende had  ik het wel gezien daar en ben, wat ik als kleine jongen al graag wilde, gaan varen op de Koopvaardij. De eerste jaren op vrachtschepen en de laatste zes jaar op een passagiersschip, hier was ik de laatste vier jaar werkzaam als chefpatissier. In die tijd heb ik ook mijn vrouw (Marga Visser, het meisje om de hoek, ook uit Voorburg) ontmoet. Na het stoppen met varen in december 1967 ben ik in februari 1968 getrouwd.

Na nog een jaar bij bazen gewerkt te hebben zijn wij in januari 1969 een wassalon begonnen. In 1970 is onze dochter Sabrina geboren en in 1977 onze zoon Ray. Van Sabrina hebben wij drie kleinkinderen, twee meisjes en een jongen. Momenteel maak ik een hele grote sprong. Na 36 jaar in de wasserette werkzaam te zijn geweest hebben wij de zaak op 28 januari 2005 verkocht en gaan nu samen genieten van onze rust.

Met Gerrit Schouten heb ik jarenlang nog contact gehad, hij woont in Zeeland. Nu, dit was mijn levensloop in het kort beschreven. Ik zou het heel erg leuk vinden wanneer jullie weer iets zouden organiseren om daarbij aanwezig te zijn, en hoop weer snel wat te vernemen.

Groeten Rinus


5 december 2004
van: Theo van de Water
onderwerp: Oproep Truus Valkenburg

Louter toevallig kwam ik op de Potgieter Reunie website terecht. Ook ik heb op deze school gezeten. Tot mij grote verbazing hebben veel van mijn leeftijdgenoten een beter geheugen voor die tijd dan ik. Behalve een aantal namen en natuurlijk de herinnering aan het gebouw, zijn bij mij weinig details blijven hangen. Mijn herinneringen zijn meer van de tijd erna: het Huijgens Lyceum.
De reunie was van de 6e klas VOOR mij. (mijn jaar: 1955-1956). Van Truus(je) Valkenburg herinner ik me alleen jouw (jullie) naam. Truusje Valkenburg moet echter in mijn klas hebben gezeten, want de namen die zij noemt zijn die van mijn klas. Met name Joop Smorenburg: hij was de hele lagere schooltijd mijn betse vriend. Hij woonde in de Jacob Catsstraat en is omtstreeks 1956 verhuisd naar Voorschoten. Ineke Bijnsdorf woonde evenals ik aan de Tollenskade. Ik heb daarom de bouw van de Potgieterschool goed kunnen volgen.
Van de reunisten herinner ik me alleen namen, maar waarschijnlijk alleen omdat deze later ook op het Huijgens Lyceum terecht zijn gekomen. Adrie de Roo zat bij mij in de eindexamenklas. Van die tijd heb ik recentelijk nog wat foto's gevonden (mmar dat hoort hier niet thuis neem ik aan). Grappig om het verleden weer eens opgerakeld te zien.

Verzoek van de beheerder aan Theo van de Water: Er is gevraagd om je e-mail adres. Geef dit even door via 'Plaats een bericht' (het e-mail adres zal niet op de site worden gezet.). [is inmiddels afgehandeld]


9 oktober 2004
van: Raymond van Mosel
onderwerp: Rini Mosel

Tot mijn verbazing herkende ik mijn vader op de schoolfoto's. Zijn roepnaam is en was Rini zijn echte naam is Dominicus. Hij woont in Den Haag.

Gerrit Schouten ken ik ook. Mijn vader is altijd bevriend met hem gebleven. Gerrit woont in Zeeland in het plaatje Rilland.

Ik bekijk deze site nu net en weet nu niet veel extra informatie te geven buiten dat ik weet dat hij altijd spreekt over het feit dat hij het zo leuk zou vinden om een reunie te hebben met zijn oud klasgenoten.

Groetjes Raymond



4 augustus 2004
van:
Tineke van Santen
onderwerp: Truusje Valkenburg

'k Heb het bericht van Truus Valkenburg gelezen. Als je in de Van der Palmstraat gewoond hebt, kan ik me jou nog wel herinneren. Als ik het goed heb dan woonden jullie op nummer 2 (???) Wij woonden aan de andere kant van de straat op nummer 7. Maar misschien heb ik het mis???
Dat hoor ik graag.
Groetjes,
Tineke



22 juni 2004
van:
Truus(je) Valkenburg
onderwerp: Wie kent mij/ons nog?

Mijn naam is truus(je) valkenburg; mijn andere (tweeling-)helft is Elly. Kan iemand mij/ons herinneren?

Begonnen op de Van Faukenbergeschool - juffrouw Rozema. Ik herinner me de eerste dag; zolang de moeders er nog waren lachte Rozema zeer lief en charmant; zodra die weg waren veranderde ze in een 'bitch'.
Op de schoot van de heer Van Delft uitgehuild, omdat ik niet mee naar de film mocht; ik moest sommen overmaken waar ik voor het gemak maar als antwoord 10 achter had geschreven! Als we 's ochtends te laat kwamen, moesten we naar het hoofd van de school. Voor de klas met die 'grote' kinderen, stond Elly dan te huilen en ik (van de zenuwen) te lachen... . Vanaf de 2e klas (voorwaardelijk over ...) naar de Potgieterschool overgeplaatst.
Ik kan me enkele highlights herinneren. "Verliefd op Joop Smorenburg"; Ineke Bijndorf - had last van migraine; Harriet Tieman - zat op ballet; Marian v. Linschoten - dochter van de slijter op de Van Arembergelaan. Wouter Smit, woonde op de Potgieterlaan. Theo v/d Water, had o.a. drieling-zusters.

Samen met m'n zusje "Dikkertje Dap" voorgedragen (2e/3e klas?), wat werd opgenomen en uitgezonden (?). In de 4e (?)klas werkschrift gemaakt over de provincie Drenthe. J. v/d Berg won in dat jaar de elfstedentocht. Ik weet dat de onderwijzeres het zo mooi vond dat ze ermee naar al haar collega's ging ... .

Uiteraard heb ik m'n getuigschrift nog steeds, waarop het 'meisje met paardestaart'!


23 mei 2004
van:
Hannie Haringman
onderwerp: Zoek Marijke Jetten

Hallo Marijke,

Ik heb bij jou in de straat gewoond en ook op de potgieterschool gezeten.Aad de Roo komt mij ook bekend voor.Wij woonden op nr.30 en jouw broer Rob kende ik ook goed.Eindexamen Mulo heb ik een jurk van jou gekregen.Woon en werk nog steeds in Voorburg.Lijkt mij leuk iets van je te horen.

Groetjes Hannie Haringman

Antwoord van de beheerder:  Voorzover mij bekend heeft Marijke geen Internet. Als je via "Plaats een bericht" je adres en/of telefoonnummer aan mij doorgeeft (dat komt niet op de website te staan), zal ik het gewenste contact via de post tot stand brengen. [is inmiddels afgehandeld]


24 oktober 2003
van:
Marja van den Burg
onderwerp: bericht

Nee, ik heb geen kontakt meer gehad met onze oude klasgenoten. Daarvoor zit er teveel tijjd tussen de schooltijd en de Reunie, meer dan 50 jaar! In die tijd heb je een leven opgebouwd en veel meegemaakt zonder je klasgenoten. Dus is er geen band. Dat neemt niet weg dat ik iedereen best weer een keer zou willen zien. Misschien een keer een uitje naar Amsterdam,met Rondvaart etc..

Ik vond het jammer dat Bea er niet was tijdens de Reunie. Bea als je dit leest,stuur me dan een mailtje terug. ik ben benieuwd hoe het met je is, en hoe je er nu uitziet. Je had altijd van de leuke krulletjes langs je gezicht. Ziezo, dit was een berichtje van mij, hopelijk volgen er meer.


20 oktober 2003
van:
Marja van den Burg
onderwerp: e-mail

Hallo luitjes
 
Is er nog nieuws betreffende de laatst gehouden Reunie?
Zo ja, staat dit op de site?
Wat was ook al weer het adres van de site?
 
Groetjes
 
Marja van den Burg

Antwoord van de beheerder:  Zoals je ziet zijn er sinds 2001 nog de nodige berichten en foto's (waaronder klassefoto's) bijgekomen. De site is niet alleen bereikbaar via http://home.wxs.nl/~hjr/potgieterschool.html maar ook (gemakkelijker te onthouden) via mijn homepage www.hansroodenburg.nl


22 augustus 2003
van: Marjan Koevoets-Oortgijsen  
onderwerp: leuke foto's


Hallo, oud leerlingen van de Potgieterschool,.

Ik heb genoten van jullie fotoos van de reunie. Ook van de oude fotoos, ik herkende er verschillende gezichten van. Vooral Bas van Delft, hij was mijn favoriete onderwijzer. Intussen heb ik kontakt gehad met Wim Rosema dus ook dank daarvoor.

Groeten vanuit Vancouver Canada.
Marjan (oortgijsen) Koevoets


18 augustus 2003
van: Albert van Dijk
onderwerp: foto

Leuk om een oude schoolfoto van een klas van de Faukenbergeschool in Voorburg op het net te vinden.


6 juli 2003
van: Ina Obdeijn-Felix
onderwerp: kleine aanvulling

Mevrouw Steinmetz was ook een onderwijzeres op de Potgieterschool, toen ik daar benoemd werd. Ik herinner me toch vagelijk, dat ik de heer Hommes ontmoet heb bij het geven van een proefles, maar er zat een rijtje hoofden achterin het lokaal en er was nog een inspecteur onderwijs aanwezig. Het gekke is dus, dat ik niet te horen kreeg, dat hij, Hommes dus, er na de vakantie niet zou zijn. Groot was mijn verbazing de heer P. als hoofd aan te treffen. In die dagen werd je niet van te voren ingewerkt of zo iets dergelijks. Op de eerste schooldag maakte je met iedereen kennis en kon je het verder zelf uitzoeken. Er was een gymnastiekleraar, ene De Roos of iets van die geest. Die had een lelijke eend, hetgeen toen best bijzonder was voor iemand uit het onderwijs. Even wat recht zetten, het vertrek naar de hoofdstad des lands vond niet in ''58, maar in '59 plaats. Jullie zesde klas tijd was dus precies voor mijn verschijnen op de Potgieter, helaas, daardoor ken ik echt niemand. Het beste en groeten.


3 juli 2003
van: Ina Obdeijn-Felix
onderwerp: oud leerkracht, begonnen op mijn 21ste!

Mijn eerste baan was op de Potgieterschool. Dat was in augustus 1955. Ik begonin klas 2. Tegelijkertijd kwam Anneke Kamperman, zij kreeg, dunkt me klas 3. De heer Posthuma was het hoofd. Ook werkte Mevrouw Schaap er en Bep Schouten. De rest ben ik een beetje kwijt. Na twee jaar werd ik als jongst aangestelde overgeplaatst met een paar vrijwilligers naar de Van Rooyenschool. Er ging een gedeelte van de leerlingen mee, want de Potgieter werd te vol. In vind het geweldig, dat dankzij de zegeningen van de moderne tijd er zo'n website is verschenen. Ik heb nog niet alles goed bekeken en gelezen, maar inderdaad is er veel werk van gemaakt. Per 1 januari 1958 ben ik naar Amsterdam vertrokken om daar te gaan werken om vervolgens in 1967 in Nijverdal te belanden in verband met het werk van mijn man. Tot aan de VUT heb ik her en der, ook in de omgeving voor de klas gestaan.


20 februari 2003
van: Ellen Vrolijk
onderwerp: zomaar

ehm........hallo allemaal!
Ik kwam via www.schoolbank.nl op deze site terecht! Erg leuk allemaal, maar ik had even een stomme vraag. Ik heb jaren geleden ook op de potgieterschool gezeten! Ik ben welliswaar veel jonger dan jullie allemaal! Als ik me niet vergis heb ik tot 1990 op die school gezeten! Daarna ben ik verhuisd naar zoetermeer! Toch zou ik nu al graag iedereen is willen zien! NU ben ik super benieuwd hoe jullie iedereen hebben opgespoord! Ik heb zelf namelijk geen idee waar ik moet beginnen, alhoewel ik al 4 mensen gevonden heb haha...... Zou iemand  mij misschien wat tips kunnen geven of zo, en mailen naar ellenvrolijk@msn.com alvast bedankt voor diegene die zo aardig is!
Groetjes Ellen

Antwoord van de beheerder: Hieronder, in het verslag van de speurtocht kun je lezen hoe wij het hebben aangepakt; zie ook het antwoord aan Nicole van der Kraan. Verder kun je een oproep plaatsen op de website van Klasgenoten.


8 februari 2003
van: Hans Roodenburg
onderwerp: Hollywood aan de Staringkade

Rudolph Peters had destijds connecties in de Nederlandse filmwereld (Polygoon-Profilti, bekend van de bioscoop-journaals). Zo kwam het dat een aantal van ons in de vijfde of zesde klas op een woensdagmiddag als figuranten mochten optreden in een echte film (over verkeersveiligheid). Wij speelden daartoe blindemannetje op de brug bij de kruising Staringkade-Nicolaas Beetslaan. Een VW van Polygoon kwam hard aanrijden en remde vervolgens krachtig vlak voor de spelende kinderen. Die scene werd een keer of tien herhaald. Aanwezig waren o.a.ook Rudolph Peters, Theo Maijer en Ko Welleman (die de blinddoek voor had). Wij vonden het natuurlijk machtig interessant om in een echte film op te treden en bovendien kregen we als beloning ook nog een reep chocolade. Jammer was dat we die film later nooit te zien kregen.

Gisteren (7 februari) zal ik naar NOVA te kijken met een item over de beveiliging van Nederland tegen aanslagen in verband met de actuele oorlogsdreiging. Tussen de commentaren van de generaal-majoor b.d. Homan en ex-politicus Rosenmöller werd een filmpje vertoond over de Nationale Reserve met o.a. zwart-wit-beelden uit de jaren vijftig. En plotseling, in een flits van enkele seconden, zag ik spelende kinderen op een brug en ik herkende de locatie: Staringkade / Nicolaas Beetslaan. Al zijn de figuranten niet individueel herkenbaar, geen twijfel mogelijk: ons filmpje.


22 september 2002
van: Tineke van Santen
onderwerp: froebelfoto

Hierbij mail ik een foto van de kleuterschool aan de Laan van Nieuwoosteinde (klik hier). Het schooltje was gevestigd in een van de laatste huizen; later zijn die huizen afgebroken t.b.v. de Utrechtsebaan en viaduct e.d..

Deze foto dateert uit ca. 1948. Tweede rij van onderen, vierde van rechts ben ik. Laatst hoorde ik van Gerda den Holder, dat zij ook op dit schooltje heeft gezeten. Bovenste rij, vijfde van rechts is Gerda;  jammer genoeg een beetje verscholen. Wellicht staan er nog meer leerlingen op. Ik herken er niemand van.

Is het een idee om 'm op de site te zetten?, misschien hebben anderen er nog iets aan. 'k Zou het leuk vinden om te horen of er nog bekenden op staan!


18 september 2002
van: Huub Schaab
onderwerp: verrassing

Hallo oud-leerlingen van de Potgieterschool,

Zoekende op het net kwam ik deze site tegen. Mijn moeder (enkele jaren geleden overleden) werkte jaren als onderwijzeres op de Potgieterschool, tot aan het begin van de jaren zeventig. Ze had er goede herinneringen aan. Via haar maakte ik kennis met de heren Posthuma, Herweijer, de dames van Rijswijk, van Kersen. Het gebouw aan de Kon.Julianalaan zie ik ook nog voor me. Voor jullie natuurlijk helemaal jeugdsentiment.

Met vriendelijk groet,

Huub Schaab

Opmerking van de beheerder: Mevrouw Schaab was een van de vervangers van meneer Olivier in de vijfde klas 1953/'54


26 augustus 2002
van: Irene van der Harst
onderwerp: video

Wat een leuke band is het geworden. Jammer genoeg kan ik niet iedereen thuisbrengen. Klopt het dat er een foto was met de namen erbij op internet? Een bij het beeldje van de Potgieterschool?

Alleen Marja van der Burg zag ik gelijk, haar stem is nog steeds hetzelfde. Ook Christien natuurlijk was nog hetzelfde alleen haar paardenstaart mist ze nu.

Van de week ga ik die namen eerst noteren die aan het begin staan en probeer er dan uit te komen, wie wie is.
Jullie hebben er heel veel werk aan gehad zeg, mijn complimenten.

Antwoord van de beheerder: Die foto van de reünisten en hun namen staan op de openingspagina van de website (klik hier). Verder is er de lijst met namen in volgorde van opkomst, die aan het begin van de videoband staat.


25 mei 2002
van: Wim Rosema
onderwerp: Marjan Koevoets-Oortgijsen

Zou je mij het e-mail adres van Marjan Koevoets-Oortgijsen willen sturen? Ik las haar reactie op de site van de Potgieter reunie, en ik zou haar wat willen vragen. Ik zat met Marian Oortgijsen in dezelfde klas van de Van Deventerschool.

De Potgieterschool was een concurrent voor de Van Deventerschool. Uit mijn klas vertrokken Wim Tetteroo en Rien Verwoerd naar de Potgieter. Ook onze meneer Posthuma vertrok seizoen 1955-1956 naar de Potgieter om daar hoofd te worden. Op de afscheidsavond zongen we het door schoolhoofd de heer Smeenk gemaakte fraaie lied: Heer Posthuma gaat ons verlaten, faria. Zijn zoon zou opnamen maken met een zelfgebouwde bandrecorder, wat helaas mislukt is. Maar we hadden dus meneer Van Delft van jullie gekregen, iets wat ik nu pas hoor.

Antwoord van de beheerder:  Helaas hebben we het gevraagde e-mail adres niet (zie ook het onderstaande bericht van 11 maart 2001). Daarom de volgende oproep: Gevraagd het (e-mail)adres van Marjan Koevoets-Oortgijsen, thans woonachtig in British Colunbia (Canada). Voor reacties: klik hier


14 april 2002
van: Irene van der Harst
onderwerp: herinneringen

Je vroeg of ik mijn herinneringen wilde opschrijven. Heel moeilijk hoor. Het zijn slechts momenten die boven komen.

Zoals  bijv. dat we handenarbeid kregen van een mevrouw die heel creatief was, volgens mij was het een vrijwilligster. We hebben toen koppen voor poppen gemaakt met toiletpapier en stijfsel.

Ook kan ik me nog goed herinneren dat Karel Roel een broer had Roel, misschien door de naam Roel Roel dat die is blijven hangen.

Ik heb nog een Nieuwjaars kaartje van Baldwin van der Lubbe met een postzegel erop van 2 cent.

De nieuwe fiets met trommelremmen van Marijke Jetten, wat was die toen mooi, gek dat je dat niet meer vergeet.

Met Frans Cavé en Christine Stigter liepen we naar huis; weet nog dat ik over een sloot wilde springen maar er midden in viel.

Het liedje wat Robby Donkersloot altijd zong.

Ook ik heb niet van die leuke herinneringen aan de heer Hommes.

Vooral als je de foto's bekijkt van de reünie komt er toch steeds meer boven.


5 april 2002
van: Irene van der Harst
onderwerp: jammer

Hallo hallo,
Krijg net een mailtje van mijn neef over de reünie van de Potgieterschool, wat vreselijk jammer dat ik er niets van wist. Heb zo vaak aan deze tijd terug gedacht. Zo ga ik alles goed lezen. Natuurlijk weet ik niet waar dit mailtje terecht komt, maar ik zal even vertellen hoe het mij is vergaan.

Sinds 31 jaar woon ik in Breda. Daarvoor 3 jaar in Vlaardingen. Mijn man was werkzaam bij de Koninklijke Marechaussee en we werden dus overgeplaatst hier naar toe. Wat heb ik hier veel traantjes liggen, wat had ik een heimwee, maar ja ook dat is voorbij.
Nu hoop ik dat al de klasgenootjes die mij nog voor de geest kunnen halen iets van zich laten horen, is er nog iets afgesproken????? voor een volgende keer???????? Ik hoop het.

Het gekke is dat ik eergisteren nog het adres probeerde op te zoeken van Frans Cave. Jammer dat niemand wist dat mijn broer ook op de Potgieterschool zat, "Wim" hij heeft een bedrijf in den Haag met rolstoel en personenvervoer waar zijn naam opstaat, maar helaas. Is het mogelijk misschien om de adressen te krijgen van iedereen???

Heel veel groetjes van
Irene


11 februari 2002
van: Rob Evers
onderwerp: klassefoto

Dames en Heren,

Ik heb nog een oude schoolfoto van mij gevonden (klik hier). Deze heeft de schooljuf gemaakt, vandaar dat we er niet al te netjes zijn neergezet. Heb van 1954 t/m 1959 op de Potgieterschool gezeten. Deze foto is uit 1956, de 3de klas was dit. Mij kun je vinden helemaal links onderaan zittend op de laatste tree van de stenen trap. Inmiddels ben ik nu 54 jaar. Op uw site stond er kunnen nog meer foto's bij, dus heb ik hier gehoor aan gegeven.

Met vriendelijke groeten,
Rob Evers


26 januari 2002
van: Gerda den Holder
onderwerp: video

Eindelijk de video-film van de reünie bekeken. Ik gunde me niet eerder de tijd, om die twee uur ervoor te gaan zitten. Leuk om alles weer te zien, maar wel lang hoor! Zo hier en daar zou het best korter kunnen; het zijn echter mooie scherpe beelden, dus de complimenten aan Frank. Hij zal er heel wat werk aan gehad hebben. Ik ben van plan om het nog eens goed te bekijken met alle verhalen en beelden van de website erbij, want voor je het weet ben je alles weer vergeten.

Nogmaals bedankt voor al jullie bemoeienissen met de reünie, die zeer waarschijnlijk nu een afgesloten hoofdstuk is. Het was in elk geval erg leuk en ik denk er met veel plezier aan terug. Het allerbeste en een hartelijke groet, ook aan Aad en Theo, met wie je waarschijnlijk nog wel contact hebt.


19 december 2001
van: Theo Maijer
onderwerp: traan

Beste mensen,

Vanavond rond zeven uur stond Hans Roodenburg met een plastic tas, (en een traan in z'n oog) aan de deur. Hij zei:"Dit is echt het laatste van de reünie". En overhandigde mij de tas met de video-films. Ik ben gelijk begonnen met het verspreiden van de films in Voorburg. Rond 20.15 uur had ik hetzelfde gevoel als Hans. Maar wie weet; nog een paar jaar, dan is het 50 jaar geleden!!!!
Over de reünie wil ik alleen nog kwijt: MENSEN WAT EEN FEEST!!!

O ja MARJA ik vond het geweldig om je nog een keer te zien, we hebben volgens mij te weinig gesproken met elkaar.

De video film is een pracht document. Frank en ik hebben er heel wat uren inzitten om er iets bijzonders van te maken.
Ik ben in het bezit van de meest ruwe vorm van deze film. Nogmaals: wat een feest!

Theo Maijer


6 november 2001
van: Hans Roodenburg
onderwerp: Verslag van de speurtocht

Aan de reünie is een intensieve speurtocht naar al die verdwenen klasgenoten voorafgegaan. Die heeft ruim een half jaar in beslag genomen (van oktober 2000 tot en met april 2001). Tijdens het monteren van de videobeelden van de reünie hoorde ik Aad in zijn toespraak zeggen dat het wel leuk zou zijn als er een verslag van die speurtocht op de website zou komen. Dankzij alle bewaarde e-mails en aanvullende informatie van Theo kon ik onderstaand overzicht samenstellen.

LIBELLE
Het begon allemaal in oktober vorig jaar, toen ik Theo tegen het lijf liep. We hadden elkaar al zeker twintig jaar niet meer gesproken. Na de uitwisseling van enkele beleefdheden begon Theo over een reünie van onze klas. Hij had daarover met Aad, waarmee hij nog steeds contact had, wel eens zitten filosoferen. Dat idee sloeg bij mij direct aan. Ik had zelf ook wel eens met de gedachte gespeeld, maar toen de school enkele jaren geleden werd afgebroken had ik het gevoel gekregen dat zo'n reünie een gepasseerd station was. Een paar dagen later plaatste ik een zoekbericht op de site van Libelle en zowaar kreeg ik kort daarna een reactie van Dolf de Waal, wiens vrouw het bericht had gelezen.

KLASSEFOTO
Ondertussen was ik naarstig op zoek naar de klassefoto, maar helaas bleef die onvindbaar. Een van de klasgenoten die ik nog wel eens had gesproken was Ruud Peters. Ik vermoedde dat hij nog steeds bij de Universiteit van Amsterdam werkte en via de website van die universiteit had ik snel zijn e-mail adres te pakken. Zo kon ik contact met hem opnemen en meteen vragen of hij misschien die klassefoto in zijn bezit had. Tot mijn verrassing kwam die foto kort daarna in digitale vorm mijn PC binnen. Dankzij die foto kwam al snel een aantal vergeten namen bovendrijven. Kort daarna ging de website met "Opsporing verzocht" in de lucht. Die site heeft overigens maar een klasgenoot opgeleverd: Marianne Revers uit Canada. Wel ontwikkelde de website zich in de aanloop naar de reünie tot een belangrijk communicatie-medium tussen de klasgenoten (fotogalerij, berichtenrubriek, de laatste nieuwtjes over de opsporing).

WISSELBEKER
Ondertussen waren ook Theo en Aad definitief wakker geworden. Theo begon in zijn omgeving te zoeken en had al vrij snel, via haar broer in Voorburg, Elly Luijt opgespoord, gevolgd door Peter de Haas, onderwijzer Bas van Delft (beiden woonachtig in Voorburg) en Baldwin van der Lubbe (via zijn in Voorburg wonende broer). Aad, die eerst wilde doen voorkomen dat hij zich niets meer uit die tijd wist te herinneren, kwam met steeds meer bijzonderheden op de proppen. Zo wist hij dat Christine Stigter "iets deed in de Gelderse politiek"; die had ik vervolgens via het Internet in no-time opgespoord. Ook meldde Aad dat hij enige jaren geleden in Voorburg een wisselbeker had laten graveren bij een zekere Broekarts, mogelijk familie van Riekie. Van enkele klasgenoten meende Aad verder te weten dat zij overleden waren, waarvan een met zekerheid: Frans Cavé.

TELEFOONGIDS
Vervolgens gingen we aan de slag met de nationale telefoongids op internet, waarin je op naam in heel Nederland of een bepaalde regio kunt zoeken. Op die manier had ik vrij snel André Klein, René Kokkeel. Karel Roel en Gerard Miserus te pakken. Ook vond ik zo, via haar zus in Voorburg, Maggy Ochtman. Die bleek weer te weten waar Ko Welleman en Elisabeth Kemper woonden. Later vond Theo in die telefoongids nog Rob van Rossem en (via haar schoonzus) Ankie Horwitz/Viola. Omdat de vrouwen doorgaans niet onder hun meisjesnaam in het telefoonboek staan, moet je een beetje geluk hebben met familieleden, of je moet toevallig de naam van hun man kennen, zoals bijvoorbeeld bij Marijke Jetten. Ik wist met wie ze destijds was getrouwd en dat de gelukkige, die bij mij in de straat woonde, Schoppert heette. Dat leverde in ieder geval een achternaam op om verder te zoeken. Via het telefoonboek kwam ik bij een Schoppert die genealogie als hobby had en dankzij hem kon ik een aantal mensen op mijn lijstje met die naam doorstrepen. Er bleef eigenlijk nog maar een persoon over. Toch even spannend: zouden die twee na zoveel jaren nog wel bij elkaar zijn? Zoals we inmiddels weten was dat inderdaad het geval.

DOORBRAAK
Een grote doorbraak kwam eind november met de opsporing van Riekie Broekarts. Theo belde een persoon met die naam in Voorburg. Die bleek haar niet te kennen, maar verwees door naar een oom die goed op de hoogte zou zijn van de famlie. Dat bleek te kloppen en kort daarna kon Theo over de telefoon uitvoerig herinneringen ophalen met Riekie. Niet alleen vonden we via haar weer een aantal andere klasgenoten (Hannie Bolt, Bea Brink en via-via ook Tineke van Santen en Loes Linschoten) maar vooral de versterking van het organisatie-comité met Riekie en Hannie was belangrijk. Hannie stelde bovendien haar huis ter beschikking en daarmee was een groot probleem waar we ons voor gesteld zagen opgelost. Het adres van Tineke van Santen kregen we via een kennis van Hannie. Toen Theo Tineke belde ving hij op dat Loes Linschoten, destijds met haar bevriend, getrouwd zou zijn met een zekere Wever. Een hele tijd later, toen Loes nog steeds niet boven water was, ging ik met die aanwijzing verder aan de slag. Ik belde Tineke en na enig doorvragen kwam ik te weten dat die Wever vroeger bevriend was met ene Theo de Jong, verbonden aan de afdeling vliegtuigbouw van de TU Delft. Laatstgenoemde was, aldus Tineke, nog niet zo lang geleden op de TV geweest om als deskundige commentaar te geven bij een luchtvaartonderwerp. Op de site van de TU vond ik het e-mail-adres van Theo de Jong, stuurde hem een bericht en kreeg kort daarna antwoord met een telefoonnummer van iemand in Zoetermeer, die meer zou weten over Loes. Dezelfde avond nog had ik Loes aan de lijn, die op het punt stond met vakantie te gaan.

GRUPPO SPORTIVO
In januari meldde Theo: "Ben in de buurt gaan zoeken. Het winkeltje op de hoek vertelde mij dat de garage in de van Alphenstraat kontakt met de van der Burgjes had gehad. Ik daar naar toe deze vertelde dat moeder waarschijnlijk dood was maar Marja in Amsterdam woont, maar wist het niet zeker. Wel wist hij dat haar broer in [de popgroep] Gruppo Sportivo zat en Hans heet. Nu heb ik Hans van der Burg wel eens gezien [als presentator van een pop-programma] op TV West, dus TV West gebeld; ze zouden mijn nummer aan hem doorgeven zodat hij mij kan bellen." Kort daarna was dus ook Marja v.d. Burg terecht.

HAYDN
Ondertussen had Aad het gevoel gekregen dat hij zich ook maar eens met het speurwerk moest bemoeien. Aanvankelijk meende hij te weten dat ook Tim Hobby tot de overledenen behoorde. Maar, aldus Aad onlangs in een e-mail aan Tim: "Toen we met onze speurtocht onderweg waren begon ik aan mijn herinnering te twijfelen. Op een avond zat ik aan mijn bureau en toen sloeg de twijfel weer toe. Ik ben toen gaan kijken in het internet-telefoonboek en zo via jouw nichtje en broer bij jou beland". Hierop reageerde Tim met: "Ik begrijp je aarzeling en verlegenheid met de situatie. Ik moest er wel hartelijk om lachen. Het deed me denken aan de anekdote waar in 1802 de broer van Joseph Haydn was overleden. In Parijs hadden ze bij het vernemen van dat bericht abusievelijk aangenomen dat de grote componist zelf dood was en men voerde een requiem uit te zijner ere. Toen Haydn dit ter ore kwam,
was hij zeer geamuseerd en verklaarde dat hij graag op zijn eigen begrafenis zou zijn gekomen."

007
Tim Hobby wist zich van twee meisjes op de klassefoto nog de namen te herinneren, die ons maar niet te binnen hadden willen schieten. Die twee had Theo snel gevonden: Toos Jautze, die nog in Voorburg bleek te wonen en Gerda den Holder, van wie de moeder daar nog woonde. Ook wist Tim zich de achternaam van Maarten Krause te herinneren. Ineens kwam Theo met het verhaal aanzetten dat Tineke van Dokkum haar vader griffier van de provincie Zuid-Holland was geweest. Vervolgens belde Aad met de huidige griffier daar en kwam zo Tineke op het spoor. Die bleek nog het archief van haar inmiddels overleden vader te bezitten, met onder andere de foto's van de bouw van de school die nu op de website staan. Ondertussen had Aad een bevriende speurder in Australië aan het werk gezet. Bekend was dat Renée Jans in haar middelbare schooltijd met haar ouders daarheen was geëmigreerd. Die speurder kreeg na enige tijd een ex van haar te pakken en toen was het nog slechts een kwestie van tijd of zij was ook gelokaliseerd.

LAATSTE LOODJES
Theo had ondertussen een tip gekregen dat Nico Eschenbacher, die we nog steeds niet hadden gevonden, bij de gemeente Voorburg (groenvoorziening) werkte: "In de straat van mijn (=Theo's) dochter waren mensen van groenvoorziening aan het werk. Een was knap grijs ik heb deze man aangespoken over Nico maar daar was niets van bekend. Hij wist wel dat er een reünie op komst was en wilde mij al bellen. Zijn zuster had gewerkt bij de vader van Schuttevaer en dus kreeg ik het nummer van de oude professor." Blijkbaar had onze berichtgeving via de lokale media hier goed gewerkt. Nadat Gerrit Schuttevaer terecht was hielden we nog vier mensen over: Irene van der Harst, Margreet Schouten, Nico Eschenbacher en Maarten Kause. Ook een bericht in het KRO-radioprogramma "Adres Onbekend" had niet geholpen. Eerder hadden we via een advertentie in de Drenthse Courant Rob Donkersloot gevonden. Een advertentie voor de ontbrekende vier in de Haagsche Courant leverde echter niets op en evenzo een poster bij een plaatselijke middenstander. Al met al vinden we slechts vier ontbrekende klasgenoten op een totaal van 37 toch een mooi resultaat.


26 september 2001
van: Tineke van Santen
onderwerp: Potgieter

Hierbij het artikel over Potgieter, ik heb het toch maar afgemaakt. Misschien heeft er iemand nog wel belangstelling voor! Weer een hele serie reünie-foto's gezien!! Bedankt hoor, erg leuk.
Groeten Tineke


18 september 2001
van: Tim Hobby
onderwerp: Glazen stolp

Met een wat onbestemd gevoel rijd ik die zaterdag naar Voorburg. Wat moet ik daar gaan doen met een gezelschap 'volkomen' vreemden? Bijna een halve eeuw geleden waren we een groep. Maar welke binding hebben we nu nog?

Als ik terug kijk naar mijn kindertijd, is het alsof ik naar een vage afbeelding onder een glazen stolp kijk. Afgesloten, stil, en onbereikbaar als in een stoffig museum. Het geeft geen antwoord meer. Het is geen deel meer van me, zo lijkt het. De nog schaarse herinneringen zijn diep opgeborgen in het geheugen met een stevig slot erop en maar heel moeilijk bereikbaar. En was ik zo blij in die tijd? In de vierde klas zat ik op een moderne, vrije, vooruitstrevende school in Scheveningen. Ik hoorde daar bij de kern van de groep en voelde me gelukkig en zelfverzekerd. De overgang naar de Potgieterschool was voor mij een persoonlijk drama. Ik kon me niet goed aanpassen en kwam in de periferie van een reeds lang gevormde groep terecht, laag in de pikorde.

En dan ineens is er  telefoon. Een zekere Aad de Roo stelt zich voor en begint op vertrouwelijke toon jeugdherinneringen op te halen. Het ijs is gauw gebroken. Een e-mail wisseling met Hans Roodenburg komt op gang.

Maanden later, 8 september, nader ik het huis aan de Herenstraat in Voorburg. Buiten staat een heer met enigszins rond gezicht, min of meer gelijkend op een van de jongens op die oude klassefoto. Ziet hij me? Ik stap op hem af en vraag: "Theo Mayer?"
Binnen is het al een drukte van belang. Ik ga er maar vanuit dat iedereen even vreemd is voor elkaar, en maak overal kennis. Vol verwachting kijken we naar wat de organisatoren voor ons in petto hebben. En ja hoor: iedereen moet zijn levensverhaal vertellen. Geen ontkomen aan. Maar het wonderlijke gebeurt: we worden  weer een groep! Er ontstaat een sfeer van vertrouwelijkheid. Er komen meer herinneringen boven dan ik voor mogelijk had gehouden.

En dan het gevoel van nostalgie als we de plaats bezoeken waar de school gestaan heeft. Fysiek uitgewist verleden. Nu is daar alleen nog maar een standbeeldje. Nog zo'n stuk herinnering dat ontastbaar onder die glazen stolp staat. Ook dit helpt een band te smeden tussen de mensen die hier nu bij elkaar zijn.

In het openbaar kan ik zonder gêne vertellen wat destijds voor mij, als elf- of twaalfjarig jongetje een obsessie is geweest: mijn eerste gevoelens van verliefdheid op een mijn klasgenootjes, Hannie Bolt. Nu zit daar een goedlachse meid die reeds oma is.

Wat in al die verhalen opvalt, is dat niet alleen ik met gemengde gevoelens aan die lagere school terug denk. De herinneringen aan mijnheer Hommes zijn maar zelden positief. De driedeling van de klas in slim, dom en iets daar tussenin, heeft vrijwel niemand leuk gevonden. Goed is het te vernemen hoe goed de "dommen" van toen in de maatschappij terecht zijn gekomen. Er bestaan ook andere waarden en vaardigheden dan kunnen leren rekenen en lezen. Maar dat was toen schijnbaar minder van belang. Fijn is ook te merken dat niemand in dit gezelschap zich erop voor laat staan het ver geschopt te hebben. We voelen ons gelijk aan elkaar.

Merkwaardig is het om nu met elkaar te ontdekken dat er toen in die klas een soort verdeling in twee werelden bestond, waarbij je vrijwel niets van het andere universum dan je eigen afwist. Wij waren jongens en zij meisjes. Met meisjes liet je je niet in, dat was 'not done'. Je had er dus geen idee van wie ze waren, wat ze dachten en deden. Ze bestonden eenvoudig niet.

Waarom toch ben ik naar deze reunie gegaan terwijl ik er aanvankelijk zo aarzelend tegenover stond? Ten eerste toch een stuk nieuwsgierigheid. Daarnaast ook een soort loyaliteit  ten opzichte van de anderen. Hoe meer lieden er zijn, hoe waardevoller zo'n reunie voor iedereen wordt. Ik heb het dus gedaan voor degene die aanwezig waren. Omgekeerd  heb ik nu een paar mensen gemist, die ik graag nog eens had terug gezien, nu de gelegenheid zich voordeed. Dat vond ik jammer. Een gemiste kans.

We hebben naar deze reunie toegeleefd. De organisatoren in het bijzonder. Het was een bijzondere gebeurtenis, die ik niet graag had willen missen. Veel dank aan hen die zich hiervoor hebben ingespannen. Nu is het voorbij. De herinneringen kunnen weer onder de glazen stolp worden terug gezet. Het verleden kan weer worden afgesloten. We kunnen weer uit elkaar gaan....... misschien  met een wat onbestemd gevoel.....


september/oktober 2001
van: diverse klasgenoten
onderwerp: reacties

Bij deze nog hartelijk bedankt voor jullie inspanning bij het voorbereiden van de reunie. Ik heb erg genoten. Het was erg leuk om na meer dan 45 jaar weer zoveel klasgenoten terug te zien.
Ruud Peters

Wat een Feest!
Theo Maijer

Ik heb altijd even tijd nodig voor bezinning (en bezinking). Maar zonder aarzelen kan ik zeggen dat het een top-dag was. Nu de nazorg nog. De foto's zien er goed uit.
Hannie Bolt

'k Wilde jou -en Aad, Hannie, Theo en Riekie natuurlijk- nogmaals bedanken voor al jullie werk bij de voorbereiding van de reünie. Het was een leuke dag, toch wel bijzonder mensen te ontmoeten die je zo lang niet gezien hebt. Gaandeweg kwamen er toch wel veel herinneringen boven, veel meer dan ik ooit verwacht had. Ik vond het ontzettend leuk en heb al met plezier naar de foto's op de website gekeken. Ben benieuwd naar de videofilm!! Nog even dit: Zou je mij misschien de e-mailadressen kunnen geven van .....? Je zou me er plezier mee doen!  (Zeker wel "kaal" nu alles achter de rug is, een soort zwart gat of zo?)
Tineke van Santen

Perfect georganiseerd. Bedankt.
Loes Linschoten

Heden jullie foto ontvangen van de reunie, fantastisch!!!!!
Marja v.d. Burg

In elk geval allereerst hartelijk dank voor de prachtige groepsfoto van de reunie. Misschien leuk om te horen: Loes Linschoten heeft contact gezocht en waarschijnlijk wordt dit een bezoekje samen met Tineke van Santen. Zo heeft de reunie toch nog een vervolg.
Gerda den Holder


13 september 2001
van: een reünist
onderwerp: impressies

Wat een dag! Elf meisjes en elf jongens plus oud-onderwijzer meneer (Bas) van Delft en fotograaf Frank. Ruud gaf aan dat hij zich alleen nog de jongens wist te herinneren; voor de meisjes had hij toen blijkbaar geen interesse. Eigenlijk onbegrijpelijk als je al die leuke meiden op de reünie zag. Voor Theo lag dat duidelijk anders, want hij werd eindelijk herenigd met zijn eerste liefde Marja. Zo ook Tim, die na 46 jaar aan Hannie bekende dat hij destijds tot over zijn oren verliefd op haar was.

Bas van Delft had het ook reuze naar zijn zin. Hij deed uit de doeken hoe zijn voortijdige vertrek naar de van Deventerschool in 1952 zich had toegedragen. Hommes (die aan het bijleren was over nieuwe onderwijsmethoden en daarmee experimenteerde op de Potgieterschool) had hem voor het blok gezet met de vraag: "Sta jij achter mijn theorie?", waarop van Delft antwoordde: "Ik zou niet weten welke theorie!".

Over het algemeen waren de klasgenoten zoals dat heet 'goed terecht gekomen'. Er werd ook flink opgeschept over de oppervlakte van de percelen grond die men bezit. Volgens mijn waarneming behoorde het grootste aantal vierkante meters (of beter: hectares) toe aan iemand uit de A-groep (de groep die volgens Hommes bestemd was voor het lager beroepsonderwijs). Blijkbaar was dat systeem toch niet zo destructief of misschien waren de leerlingen hard genoeg om ongeschonden uit dat onderwijslaboratorium van Hommes te voorschijn te komen.

De levensverhalen waren boeiend, vaak grappig en soms ook met droevige accenten. Er was sprake van minimaal zes echtscheidingen, merkwaardigerwijs slechts twee bij de meisjes en maar liefst vier bij de jongens. Ook bleek er een overdaad aan huwbare zonen en dochters te zijn. Als die ook op de reünie zouden zijn uitgenodigd had het helemaal een dolle boel kunnen worden!


12 september 2001
van: Frank van Oosterom
onderwerp: bedankt voor de gezellige dag

Ik wil iedereen die aanwezig was op deze dag ook bedanken en mede ook de organisatie van deze dag. Ik vond het zeer leuk om foto's en video-opnames te maken op deze dag. Uiteindelijk denk ik kunnen we zeggen dat we er met zijn alle een leuke dag van gemaakt hebben, waarbij de weergoden (bestaan die ?) erg meewerkend waren. Wie weet tot over een aantal jaar om het nog eens over te doen.


7 september 2001
van: Mariska
onderwerp: 6e klas 1986/1987

Hele leuke initiatief van jullie!! Alleen ben ik nog veel jonger dan jullie, ik zat in het schooljaar 1986/1987 in de 6e klas bij de heer Van Delft. De familie Mayer was zeker hier niet onbekend, want Theo's kinderen Ruud en Inge hebben ook op de Potgieterschool gezeten. Inge zat zelfs in mijn klas!!! Fantastische tijd hebben we gehad, nietwaar?!!!!


28 mei 2001
van: Peter de Ruiter
onderwerp: reactie

Leuk initiatief, mooie site. Leuk die foto te zien met de oude school achterop. Ik zie mezelf nog klimmen op het dak.

Helaas ben ik te jong. Ik was in 1973 klaar. Bas van Delft had ik ook. Herweijer, moeilijke man.

Irene van der Harst had meen ik een zus Jetske in ons jaar.

Met groet!


17 april 2001
van: Tineke van Santen
onderwerp: Hallo reuniecommissie

(hiervan heb ik Theo en Hans inmiddels gesproken, vond ik leuk) : M'n complimenten, jullie hebben al veel bereikt bij het zoeken naar oud-klasgenoten (laatste stand 32). Lijkt me geen eenvoudige klus. Ik heb de foto's eens goed bekeken, maar het duurde lang voor het een beetje begon te "dagen".

Van meneer Hommes is mij bijgebleven dat ik dat niet zo'n plezierige man vond, nogal autoritair dacht ik. (Had hij het niet altijd over de 7 jaar die hij in Waddinxveen had gewerkt en de 7 jaar in Den Helder(?) ) Verder heb ik wel goede herinneringen aan de Potgieterschool, ook aan de lagere klassen. Meester Olivier van de 5e klas heeft, op mij tenminste, nogal indruk gemaakt. Een beetje excentrieke man, die, dacht ik, zijn tijd ver vooruit was.

Succes en groeten!


8 april 2001
van: diverse klasgenoten
onderwerp: fragmenten uit recente e-mails IV

Ik heb alle Krause gebeld beginnend met een M, behalve in Limburg (carnaval).

Ik herinnerde me plotseling bij de foto van de vierde klas met mw. Waage, dat tussen Annelies Hotz en Gerard Miserus, ene Josje Roelofs zat.

Ik was haar achternaam vergeten, maar wist nog wel dat ze Josje heette. Thuis werd ik wel eens met haar gepest omdat mijn oudere zus - overigens ten onrechte - beweerde dat ik verliefd op haar was. Wij noemden haar "Josje van de modelhut", zij woonde namelijk in een geheel uit hout opgetrokken (Zweedse of Finse) modelwoning, gelegen achter het Gereformeerde (witte) kerkje aan de Julianalaan.

Tot mijn verrassing heb ik zojuist bij opruimwerkzaamheden het befaamde blad "Echo" teruggevonden (of in elk geval een deel daarvan). Ik maak daaruit op dat ook Rini Mosel bij ons tot op het einde in de klas heeft gezeten. Die moet toch nog wel ergens te vinden zijn? Een van de dingen die me opviel was een advertentietekst: rouwkleren te koop bij voddenboer Hommes. In mijn handschrift, kennelijk zat er bij mij toch ook de nodige (inmiddels uit het zicht verdwenen) agressie tegen die man.......


24 maart 2001
van: Hans Roodenburg
onderwerp: onderweg

Die Boeddha-foto's zijn in 1968 gemaakt in de Bamyian vallei in Afghanistan. De Boeddhabeelden, uitgehouwen in een rotswand, zijn anderhalf duizend jaar oud. Ze waren de laatste weken wereldnieuws, omdat het Taliban-regiem ze met explosieven heeft vernield. Naar het schijnt is er niets meer van over. Een trieste zaak, maar voor mij ook aanleiding om weer een berichtje te plaatsen in deze rubriek.

Zoals sommigen van jullie wel weten waren Rudolph Peters en ik goed bevriend. We gingen na de Potgieterschool samen met Dolf de Waal, Rob van Rossem, Ronald Guit en Tim Hobby naar het Huygens (waren daar geen meisjes bij?). Rudolph verhuisde later naar Hilversum, maar we hielden regelmatig contact. In 1958 maakten we een kampeer-fietstocht naar België en Duitsland. Onze fietsen begaven het (vooral lekke banden) en in Simpelveld (ZL) besloten we ze samen met een groot deel van de bagage op de trein te zetten en zelf verder naar huis te liften. Rudolph zijn vader heeft later een vermogen betaald aan de vrachtkosten ("cash on delivery"). Dat was het begin van een reeks verre reizen; in de zomervacanties had je daar genoeg tijd voor. Je moest wel eerst werken om het "low budget" bij elkaar te sprokkelen. Na nog een reis naar Denemarken en Zweden gingen we ieder ons weegs.

In 1964 maakte ik een solo-liftreis rond de Middellandse Zee. In de jeugdherberg in Damascus kwam ik toen (puur toeval) Rudolph tegen. We reisden samen naar Jordanië, waar we enige tijd te gast waren bij bedoeïnen in de Nefud woestijn. In 1968 volgde nog de grote reis over land naar India en Nepal. Op de terugreis in Afghanistan werden de Boeddha-foto's gemaakt.

Terug in Nederland wachtte mij de militaire dienst (voor de kenners: lichting: 68/4, onderdeel: 570 TDhrstcie Nieuw-Millingen, rang/functie: sma). Daarna brak de periode "huisje-boompje-beestje" aan. Ik maakte nog één lange tocht: de Elfstedentocht 1986.


14 maart 2001
van: Gerda den Holder
onderwerp: vage herinneringen

Wat een leuk initiatief van jullie en wat een werk zit er aan vast. Ik bewonder jullie inzet en ik was stomverbaasd met dat telefoontje van Theo.

Jammer dat ik zo'n slecht geheugen heb. Ook jullie kan ik me niet herinneren. Contacten met klasgenoten zijn er evenmin. Het is ook een eeuwigheid geleden, zeg! Sommige namen van medeleerlingen beginnen te dagen, maar verder is het een vage periode. Daarbij heb ik alleen maar de 5e en 6e klas op de Potgieterschool gezeten.

Van meneer Hommes weet ik alleen dat hij in Waddinxveen woonde en dagelijks met de auto op en neer reed. In die tijd voor mij heel bijzonder, omdat bij ons thuis een auto nog lang niet in beeld was. Met Frans Cavé liep ik vaak naar school. Tineke van Dokkum woonde vlak bij school op de Gouverneurkade, maar verder weet ik niets van haar. Met Tineke van Santen en Loes Linschoten heb ik op de MULO gezeten.

De datum van de reünie heb ik alvast genoteerd en ik zal graag komen. Lijkt me heel spannend en bijzonder.


11 maart 2001
van: Marjan Koevoets-Oortgijsen
onderwerp: genoten van foto's en verhalen

Ik heb genoten van de verhalen en de foto's, die brengen vele herinneringen bij mij zelf boven. Al heb ik nooit op de Potgieterschool gezeten, ik woonde in Voorburg van geboorte tot huwelijk. Heb op de van Deventerschool gezeten met de heer Bas van Delft als onderwijzer, hij heeft nog in mijn poezie album geschreven en er een vogeltje in getekend met houtskool. Hij was erg goed in het gooien met krijt en stufjes. Als hij verkouden was kwam hij toen in school met een paar luiers van zijn kinderen om zijn neus in te snuiten.

Later ben ik als een van de eerste leerlingen naar een van de eerste drie klassen naar het Daltonlyceum gegaan, ook heb ik nog 2 jaar op de Montessorieschool gezeten in Park Vreugd en Rust voordat ik naar het Dalton Lyceum ging.

De naam Roodenburg komt mij dus bekent voor van de kledingzaak [geen familie van mij, Hans Roodenburg], de foto's bekeken, zag vele bekende gezichten. Mijn moeder was bevriend met de Family Natzijl die een boekhandel/ kleine leesbibliotheek hadden, Mijn moeder heeft nog in die bibliotheek gewerkt.

Zelf heb ik nog kontakt met Pieter v.d.Bosch, zijn ouders hadden een zuivelzaak in de Herenstraat en hij zelf later op de Roozenboomlaan, die ook al lange tijd dicht is. Bob van Spengen van de slager heb ik mee op school gezeten en kort geleden ontmoette ik de vrouw van A. van Kersbergen wiens oom en tante een electriciteits zaak hebben/hadden in de Kerkstraat. Tot mijn trouwen zo'n 31 jaar geleden heb ik bij de toenmalige Notaris Mertens gewerkt in Voorburg. Ik woonde zelf op de Broekslootkade voordien woonde ik 2 jaar bij een tante van Baldwin van der Lubbe op het Oosteinde, Cornelia v.d. Lubbe en naast Anna v.d. Lubbe de zogenaamde koninging van Voorburg of te wel de poederdot. Voor mijn broer en mij was ze altijd erg aardig. Ik speelde vaak met een broer van Baldwin, Reginald. Ik meen dat hij later jockey is geworden. Wat is de wereld klein. Zelf woon ik nu alweer 31 jaar in Canada, eerst in de provincie Quebec en nu in de provincie Britisch Colunbia, erg mooi is het daar.

Ik zou graag een adres of e-mail adress ontvangen van Bas v. Delft?? Is dat mogelijk?? Hartelijk dank en veel plezier op de reunie.

Antwoord van de beheerder: Bedankt voor je leuke reactie. Wat betreft het adres van Bas van Delft: we hebben geen (e-mail)adres van jou, dus stuur ons even je e-mail adres (klik hier), dan sturen we je deze informatie.


26 februari 2001
van: diverse klasgenoten
onderwerp: fragmenten uit recente e-mails III

Heel goed Theo!  Wie doet Maarten Krause?  Ik heb daar misschien vrijdag wel tijd voor.

De vraag is dus: wie heeft gelijk over nummer 3? Ikzelf meen me Gerda den Holder te herinneren en ben geneigd Tim Hobby gelijk te geven. Hoe kom je aan die informatie dat Marja v/d Burg midden zittend No:3 zou zijn?

Marja gaf aan dat zij vlechten had in die tijd

jaja, jij bent niet de enige met gewichtige avondvergaderingen!

Ik heb even zitten schateren over je "gewichtige avondvergaderingen". Zo gewichtig zijn mijn avondvergaderingen nu ook weer niet, bovendien heb ik de indruk dat de wichtigmacherei in Haagse en Gezondheidszorgkringen behoorlijk is afgenomen - en dat doet mijn anarchistisch hart goed.

En: hebben toch geen voorzitter nodig? sinds mijn studententijd doe ik zoveel mogelijk aan consensus besluitvorming - zonodig met wat krachtig doordouwen. Die tik heb ik van de Maagdenhuisbezetting overgehouden zullen we maar zeggen.

Wat een sensatie elkaar na zo'n lange tijd weer te ontmoeten. Tot mijn spijt moet ik zeggen dat ik me van jou niet veel meer herinner dan dat je ... en zeer goed kon tekenen. Als ik me goed herinner was jij goed bevriend met Rudolph Peters. Er is een periode geweest dat ik met hem naar de openbare bibliotheek in Den Haag ging en dan op de terugweg langs de Bijenkorf.
Met genoegen heb ik de verhalen over de E.A. borgerkade gelezen. Ik meen dat ik daar ook nog over de steigers heb rond gerend.

Ik merk trouwens op dat jouw geheugen zeer goed is. Overigens was de thematiek van mijn tekeningen nogal beperkt: 17e eeuwse schepen (afgekeken uit Kapitein Rob en ooit afgekraakt door Olivier: "het enige wat een beetje klopt zijn de zeilen") en Romeinse soldaten (afgekeken uit "Gevangenen der Romeinen", deel 4 van Eric de Noorman).


9 februari 2001
van: Tim Hobby
onderwerp: 6-e klas Potgieterschool reunie

Mijnheer Hommes aardig? Tja, wat zal ik zeggen. Ik denk dat het een degelijke, rechtse, behoudende man was. Anno 1955, toch nog maar vrij kort na de tweede wereldoorlog, verkondigde hij de stelling dat de mensen af en toe oorlog nodig hebben om wakker te blijven. Volgens mijn herinnering zei hij dat zonder een zweempje ironie. Ik herinner mij nog mijn verbazing van dat moment. Hij heeft mij door het toelatingsexamen voor het Huygens lyceum gesleept. Twee of drie weken lang, voorafgaande aan dat examen, liet hij me 's-avonds bij hem thuis komen voor privé bijles, ik meen gratis (ik heb mijn ouders nooit over geld horen praten in verband daarmee). Dat was een hele onderneming, met lijn 6 naar het andere eind van de stad (Den Haag).

Onnozel genoeg: er was eens een rage met fietsen. Een leeg omgekeerd conservenblikje op de bagagedrager, een touwtje door een gat in de bodem, met een spijker vastgezet, dat touwtje om de naaf en dan terug naar de bagagedrager. Goed strak aanspannen en fietsen maar. Effect van een sirene. Maakte een leven als een oordeel. Ik genoot van de aandacht die ik kreeg door ermee te gaan fietsen in de pauze. Boze Hommes maakte daar drastisch een einde aan door met rood hoofd de zaak kapot te rukken.

We deden in de klas een soort wedstrijdje in aardrijkskunde. Een leerling mocht voor de klas staan voor de kaart van Nederland. De andere noemden om beurten een plaats, rivier of wat ook. Rudolph Peters (dat was toch deftig met PH?) gaf mij op het Lijen in Friesland aan te wijzen. Mocht niet van Hommes, dat was te moeilijk en Rudolph had heimelijk in de atlas gekeken.Tussen haakjes: Rudolph, heet jij nu tegenwoordig gewoon Ruud?


4 februari 2001
van: Marianne Revers
onderwerp: Klas 1954-55

Hallo Hans, heb de foto's bekeken en kan mezelf niet terug vinden. Maar de naam van Bas v. Delft leraar kwam nu ook bij mij weer boven. En vond dat een fijne leraar en heb hem later nog wel eens ontmoet. Ook ik kwam van de Faukenbergschool en woonde op de L.v.N.Oosteinde in de hoek bij toen Bakker de Groot weet niet of die zaak nog bestaat.

Ook mijn herinneringen aan Hommes zijn niet zo aangenaam. Maar helaas weet ik geen namen meer en denk dat ik dat jaar niet heb afgemaakt op die school door dat mijn ouders verhuisden naar de andere kant van Voorburg. Heb dat ong. een halfjaar moeten lopen van de Geestbrugweg naar de Potgieterschool en heb toen verder geweigerd dat nog te lopen iedere dag. Ben toen naar een school overgeplaatst achter de kerk bij de Marialn. dat was een nonnenschool. En dat was nog erger dan Hommes. Het werd daar Hommeles. Ben vandaar naar een Huishoudschool in de Herenstraat gegaan en gaan werken eerst bij de Postgiro op het Spaarneplein in Den Haag. Vandaar 2jr een winkel werk gedaan en wat niet beviel later naar de Avondmulo en Typiste opl. bij Schroevers via Binnenlandse Zaken. Twee jaar gewerkt bij de BVD en later overgeplaatst naar het Binnenhof waar ik secretaresse ben geweest tot mijn huwelijk. Toen moesten de vrouwen nog weg als je ging trouwen. Een half jaar later was die regeling terug gedraaid, maar ik wilde niet meer terug. Wij zijn 7 jaar terug geemigreerd naar BC en het is hier heerlijk leven.

Zelf woon ik nu hier in BC heel mooi in de bergen en boven het Okanaganlake. Dat is 200km lang en 7km breed hier bij ons voor. De skipiste is een 50 min rijden vanuit de garage tot aan de lifts. Helaas was er dit jaar niet zoveel sneeuw en hebben we nog niet geskied. We moeten hier minimaal 1.50m hebben want het is erg ruig en rocks komen er anders door. Maar vanaf Maandag gaan we skien.

Verder is het hier de fruittuin van BC + veel wijn bouw we hebben 13 wijneries in de stad (100.471)inw. 15 golfbanen in de stad wat ong. zo groot is als Den Haag Voorburg Rijswijk en Zoetermeer tesamen. Wij wonen aan de rand tegen een natuurgebied van vele duizenden hectare en je kunt er goed verdwalen als je geen backroad maps hebt. Maar fantastisch om te kamperen met de vele meren boven met forel en zalm. Ook hier in het lake voor ons zit forel en zalm. We zitten 465 km van Vancouver af naar het oosten en nog meer naar het oosten ligt Calgary dat is 655km bij ons vandaan. Het zijn hier in de vallei milde winters met een enkele koude week en warme zomers, ideaal vakantie weer en heel weinig regen, dus sprinklers in de grond.

Zo een beetje een impressie van mijn live tot nu toe en wij hebben 1 dochter die nog in Rijswijk woont en eerst bij TNO op het lab werkte nu bij Akzo. Veel groetjes uit een zonnig Kelowna wat trouwens grizzly betekend in het indiaans. En er lopen er hier in de buurt nog zo'n 50 rond maar meer black beren. En Cougars dat zijn poema achtige tijgers veel deer en mouse.

groetjes Marianne Revers.


3 februari 2001
van: Marianne Revers
onderwerp: reünie

Hallo Hans, las je oproep in Libelle.
Ik heb ook op die school gezeten en ben in dat jaar van school gegaan. Mijn naam is Marianne (Stokkers)Revers.
Maar helaas kan ik niet naar een reunie komen, woon in Britisch Columbia Canada.
Kan de school nog goed voor me halen en vorig jaar toen we in Nederland waren voor een bezoek nog langs gekomen.
Maar wilde toch even reageren.
groetjes Marianne


2 februari 2001
van: Nicole van der Kraan
onderwerp: En nu een reünie voor 6e klassers 1974/1975!!!

Hebben jullie ook bronnen voor een reunie voor 6e klassers 1974/1975??? Ik had de hoop op reunies allang verloren omdat de school al jaren geleden is afgebroken. Wie help mij op een spoor??

Antwoord van de beheerder: Onze belangrijkste bron was ons eigen geheugen. Heel belangrijk als geheugensteuntje was de klassefoto. Andere hulpmiddelen waren natuurlijk Internet (vooral www.nationaletelefoongids.nl waarin je kunt zoeken in heel Nederland zonder een plaatsnaam op te geven), oproepen in gespecialiseerde websites en andere media (zie de voorbeelden op deze site). Gezien de veel kortere tijd die is verstreken moet het vinden van je klasgenoten gemakkelijker zijn dan het voor ons is. Veel succes!


10 januari 2001
van: de initiatiefnemers
onderwerp: reacties graag

Het opsporingswerk gaat nog door, maar we willen toch alvast vooruitkijken naar de reünie zelf.

Wanneer zal de reünie gehouden kunnen worden? Meest voor de hand liggende mogelijkheden zijn: in het voorjaar (april, mei) of in het najaar (oktober, november). Wat heeft jullie voorkeur? Welke dag is het meest geschikt, zaterdag of zondag?

We hebben ook al zitten brainstormen over een programma. Daarbij kwamen op: bustocht door Voorburg, groepsfoto op de lokatie waar vroeger onze school stond (dat beeldje van Marian Gobius bij de school staat er nog steeds), lopend buffet in een nader te bepalen horeca-gelegenheid, interviews op video (de band wordt thuisgestuurd). Laat ons weten wat je aanspreekt en wat niet en kom zo mogelijk zelf met meer ideeën.

Laat ons ook weten als je zelf een actieve rol wilt spelen om een en ander tot een succes te maken.


7 december 2000
van: Ko Welleman
onderwerp: CV

Na de schooltijd heb ik alleen Baldwin van der Lubbe eens ontmoet in de bus in Utrecht. Hij moest naar het Militairhospitaal en ik naar de Rijks Hogere Tuinbouw school in Oog in Al waar ik toen studeerde. Verder ken ik jou en Rudolf nog van naam. Een van jullie moet nog een oud boek van mij hebben. Rudolf heeft nog eens tijdens een schoolvakantie op de boerderij gelogeerd.
Via mijn zus en Maggie wist ik van de reünie.

Ook heb ik Hommes nog eens ontmoet in de trein, waardoor ik in de gelegenheid was hem eens te vertellen hoe ik over hem dacht.
Ik heb aan hem geen prettige herinneringen, vooral ontstaan door het gepest van hem. Steeds dezelfde leerling, al weet ik niet meer wie dat was. Verder had ik problemen met hem tijdens de zanglessen en bij het afscheidscadeau. Het boek dat ik graag wilde hebben was er niet meer, W achter in het alfabet en een ander boek hoefde ik niet. Ik heb wel mijn voorkeursboek gekregen.

Na de lagere school ben ik als enige naar de dalton ULO gegaan ( bij het Zuiderpark ) waardoor ik snel vervreemde van mijn mede leerlingen. Dit is nog versterkt door het verhuizen naar de Van Boetzelaerlaan.

Van Olivier kan ik mij nog herinneren het verhaal dat hij in de trein zat en tegen zijn overbuurman vertelde dat het tochtte. Het antwoord was: "dat is meestal zo als er twee deuren tegenover elkaar open staan" Toen hij dit in de klas vertelde deden we allemaal ons best niet te lachen, we hadden het immers allemaal gezien bij hem doch niets durven zeggen. Dit zou vandaag de dag ondenkbaar zijn.

Na mijn studie moest ik militairedienst waar ik als meteo officier op de vliegbasis Gilze Rijen heb gewerkt. Van deze opleiding heb ik later en nu nog veel nut gehad. Mijn eerste baan was hoofd van een afdeling tuinbouw bij een  Landbouw Coöperatie in Stolwijk, afdeling hoofd bij een tuinbouw coöperatie in Naaldwijk. Directie assistent bij een handelskwekerij in Sint Oedenrode waar ik in aanraking kwam met de plantenteelt zonder aarde ( Hydrocultuur). Tot vandaag de dag heb ik nog met de plantenteelt zonder aarde te maken. In binnen en buitenland heb ik veel werk gedaan in de begeleiding van deze teelt methode.

Zo dit was de zeer korte CV.


3 december 2000
van:Hans Roodenburg
onderwerp: achtervolgingen op de steigers

In zijn stukje heeft Aad het over "de achtervolgingen op de steigers van de flats die op de E.A. Borgerkade in aanbouw waren". Ook dichter bij de Potgieterschool gebeurde dat. Vlak bij de school waren de flats aan de Julianalaan in aanbouw (met die winkels op de begane grond). Tussen de middag ben ik daar een keer samen met Rob Donkersloot gepakt en door de bouwvakkers opgesloten in een donker houten hok. Rob Donkersloot was geloof ik niet erg onder de indruk, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik me toen mentaal wat minder voelde. Nadat we uiteindelijk werden vrijgelaten waren we te laat op school, maar dat bleef verder zonder gevolgen.


3 december 2000
van: Aad de Roo
onderwerp: foto

Hans Roodenburg heeft rusteloos aan me getrokken om een foto uit mijn handen te krijgen. Deze vakantiefoto - dit voorjaar op een boot op weg naar het koraal van Ras Mohammed aan de zuidpunt van de Sinai - lag toevallig voor het grijpen en is dus niet bedoeld om in het verlengde van de prachtige actiefoto van Ruud nog meer oosters geklede vrouwen in beeld te brengen. De hand rechtsonder is trouwens geen protest van iemand die - terecht - de indruk had dat het bij de foto niet zozeer om mij ging als om het vastleggen van een vrouw in plaatselijke kledij. Er werd gewoon gezwaaid.

Voor het overige kan ik melden dat Theo bijzonder goed bier schenkt als Hans, hij en ik over onze zelfopgelegde opdracht vergaderen. Dat alleen al is een aangenaam aspect van onze gezamenlijke poging om de zesde klas weer in beeld te krijgen. Iets anders is dat ik me al werkendeweg ook een aardig beeld kan vormen over de werking van mijn geheugen. Daar word ik niet helemaal blij van. Want er blijken hier en daar fors wat gaten in te zitten. Dat belooft weinig goeds voor de toekomst en daarom is het maar goed dat ik mij in de afgelopen jaren actief met de ouderenzorg in het bijzonder (en de zorgsector in het algemeen) bezighoud.

Ik heb goede herinneringen aan de Potgieterschool, meer in het bijzonder aan het Daltonsysteem dat daar in praktijk werd gebracht. De zesde klas was op dat punt natuurlijk een terugval, met dat rare systeem van drie rijen waarmee wij op voorhand al bestemd werden (veroordeeld werden) tot een van de drie onderdelen van het vervolgonderwijs. Ik meen me te herinneren dat Hommes in ons jaar een diploma pedagogie haalde, ik vraag me af of wij daarbij zijn proefveldje waren en wat voor een soort proeven hij dan met ons nam. In elk geval herinner ik me weinig anders van de zesde klas dan dat er hard gewerkt moest worden - en dat was ik in elk geval in de jaren ervoor niet gewend. Er was zelfs huiswerk, ook al zoiets onaangenaams. Maar met name in de eerdere jaren waren er mooie dingen in en om de school. Ik herinner me een middeleeuws kasteel dat we uit klei boetseerden, toneellessen en andere activiteiten waarmee onze creativiteit werd gestimuleerd. En wat heb ik genoten van de achtervolgingen op de steigers van de flats die op de E.A. Borgerkade in aanbouw waren. En van de winters waarin eindeloos geschaatst kon worden. En om niet te vergeten: het gras dat in de wijde omtrek in het najaar verdroogde en heel geschikt was om in de brand te steken. Uit de zesde klas herinner ik me nog de schoolkrant en - wat vager - een soort slotbijeenkomst waarop we een toneelstuk opvoerden. Ik denk dat het over de historische ontwikkeling van Nederland ging, in elk geval herinner ik me dat ik een Romeins soldaat moest spelen. Dat kwam pas uit de verf toen Karel Roel me een in mijn ogen vrijwel echt Romeins gewaad inclusief helm wist te bezorgen. Ik herinner me ook een fort dat uit straatstenen was opgetrokken en conservenblikken met deksel, die je met wat carbid, een gaatje achterin en wat spuug kon ombouwen tot primitieve kanonnen. Ik vraag me nog steeds af waar het carbid vandaan kwam, dat was toch niet iets dat je op de hoek van de straat kon kopen.

Zoals jullie zien zijn veel van deze eerste herinneringen echte herinneringen van een klein jongetje. In de aanloop naar de reunie klimt dat over de muren van de volwassenheid, waar het in de loop der jaren achter verdwenen is, moeizaam weer terug in het volle daglicht. Verrassend dat zo'n klein jongetje er nog steeds blijkt te zijn.


2 december 2000
van: diverse klasgenoten
onderwerp: fragmenten uit recente e-mails II

Een jaar of vijf geleden heb ik in de Barbazonstraat in voorburg bij ene Broekarts een inscriptie in een wisselbeker laten aanbrengen. Ik had toen niet met hemzelf te maken, maar met zijn vrouw en bij die gelegenheid heb ik gevraagd of zij familie van Riekie waren (Riekie had geen broer of zus). Het antwoord kwam er op neer dat dit waarschijnlijk zo was maar dat zij weinig of niks wist van haar schoonfamilie en dat ik hem dat zelf maar moest vragen. Maar ik heb hem toen niet gezien en dus niks gevraagd. Toch lijkt het me dat er hier een opening kan liggen, er is trouwens minstens nog een andere Broekarts in Voorburg.

Overigens is die reünie geen eenmansactie van mij, al had ik wel eens bedacht dat het erg leuk zou zijn om te zien wat er van al die mensen (de meesten kon ik mij nog wel herinneren) na zoveel jaren is geworden. Het toeval wilde dat ik enkele weken geleden Theo Maijer op straat tegen het lijf liep [had ik al zo'n 25 jaar niet meer gesproken]. Hij bleek ook te spelen met de gedachte aan een reünie en toen was de beer natuurlijk los. Ook Aad de Roo, waarmee Theo nog steeds contact heeft, doet mee met de voorbereidingen. Dankzij de communicatie via Internet en email zijn we al flink opgeschoten.

Rommelend tussen oude foto's vond ik nog deze klassefoto van de 2e klas van de v. Faukenbergeschool. Er waren kennelijk toch twee parallelklassen. Ik herken bijna niemand op deze foto behalve Baldwin van de Lubbe (1e (voorste) rij 3e van links), Theo Maijer (geloof ik), (2e rij 4e van r.) en mezelf (3e rij, 3e v. l.). Hoe de onderwijzer heette ben ik ook kwijt.

Ja, toch parallelklassen. Mijn geheugen is blijbaar nog prima, maar volgens Aad de Roo wijzen die heldere beelden uit het verre verleden eerder op intredende dementie....

Ik zie nog wel mogelijkheden voor Hannie Bolt. Er wonen in Voorburg een aantal personen met die naam. Zou een broer bij kunnen zitten. Ook dat idee van Aad aangaande die Broekarts in de Barbansonstraat moeten we denk ik oppakken.

Gevonden Riekie Broekarts, heet Riekie Haug, was niet thuis, bel haar vanavond, dan hoor je meer.


16 november 2000
van: Ruud Peters
onderwerp: foto

Hier dan de foto. Degene in het witte overhemd ben ik. Schrik niet, het gaat hier niet om een gijzeling van het Saoedische Vrouwenbevrijdingsleger ("De eisen van de gijzelnemers worden voorgelezen"), maar om een werkgroep aan het instituut voor vrouwenstudies aan de universiteit van Sanaa, Jemen, waar ik een paar keer gastdocent was. De dame in de kleurrijke jurk (een
Soedanese) leest een paper voor. Nogmaals mijn complimenten voor de site die steeds levendiger wordt. Hans, jouw verhaal vond ik erg leuk. De episode op de zolders van de van Faukenbergeschool was ik helemaal vergeten. Wat ik me overigens afvroeg is
waarom we pas in de derde bij elkaar in de klas kwamen. Ik kan me niet herinneren dat er op die school parallelklassen waren.
Kan je trouwens nog steeds zo mooi Romeinse soldaten tekenen?


10 november 2000
van: diverse klasgenoten
onderwerp: fragmenten uit recente e-mails

Mijn vrouw las op de site van Libelle jouw oproep voor een reunie van de Potgieterschool 1954/55. Ik zat daar toen ook bij die ... van een Hommes. Maar die zal toch wel niet meer leven denk ik want in mijn herinnering was die toen al zeker 50 jaar.

Wat wordt de wereld toch klein met internet! Ook al woon je niet naast de deur, toch contact. En bijzonder om te lezen dat je na al die jaren nog steeds opgewonden kunt raken over Hommes. Ik heb niet zulke sterke herinneringen aan hem, maar ook geen warme gevoelens. Wel doemen bij mij de eindeloze rijen met jaartallen op die we in ons hoofd moesten stampen, en de drie rijen in het klaslokaal, op onverantwoorde wijze gerangschikt naar schoolloopbaan zoals hommes die zag. Een beetje negentiendeeeuws lijkt me.

Heb gesproken met Meester B.van Delft. Wist mij met zekerheid te vertellen dat Hommes allang dood was. Gaat de lijst nakijken op namen.

Ter voorkoming van geruchten; ik ben nooit met ... uitgeweest, maar dat lag denk ik niet aan mij. Ik herinner me wel dat ... bij haar het gras ging maaien om dichter bij haar te kunnen zijn. Zo gek was ik nou ook weer niet op haar.

Minstens drie personen al overleden! Iets om even bij stil te staan. Maar ja, ruimschoots aan de verkeerde kant van de vijftig is zoiets natuurlijk ook wel te verwachten.

Het lijkt me een goed idee om bij elkaar te komen, maar voor het prikken van een tijdstip geldt wat ik hierboven al schreef. Mijn agenda is de komende paar weken overladen, ook met avondvergaderingen.

Doe je een beetje rustig aan, denk aan je leeftijd (ha ha).

Wat die Paul Metman betreft, ik geloof niet dat die bij ons in de klas zat. Ik meen me te herinneren dat het een buurjongen van Theo Maijer was op het Bilderdijkplein(-plantsoen?), waar je vroeger de winkel van Luijt had (Eet fruit van Luijt dat spaart de dokter uit!).

Riekie Broekarts is in mijn herinnering al op jonge leeftijd getrouwd met een Zwitser. Renee Jans is met haar ouders naar Australië vertrokken.


6 november 2000
van: Hans Roodenburg
onderwerp: notities uit de jaren vijftig

De meeste leerlingen uit onze zesde klas zijn begonnen op de van Faukenbergeschool aan de andere kant van de Laan van Nieuw Oost Einde. Toen ik daar met Peter de Haas bij Juffrouw Welmers in de tweede klas zat, kwam Adri de Roo erbij, net terug uit Indië. Op die school heerste een soort militaire discipline. Voor de les stonden de klassen pelotonsgewijs opgesteld op het schoolplein, waarna ze een voor een werden afgemarcheerd. Alles ging op commando: "armen over elkaar", "naast de bank" etc.. Schoolreisjes: Dierenpark Wassenaar en Drievliet plus boottocht op de Vliet naar Delft.

Het jaar daarop zouden we verhuizen naar de Potgieterschool. Er werden nieuwe klassen geformeerd en dus kwamen er weer nieuwe gezichten bij: Rudolph Peters, Theo Maijer en vele anderen. Meneer (Bas) van Delft was onze onderwijzer. Omdat het gebouw nog niet was opgeleverd kregen we eerst les in geïmproviseerde klaslokalen op de zolder van de van Faukenbergeschool. Onze nieuwe school was een mooi licht gebouw en er werd geëxperimenteerd met een soort Jenaplan-systeem. De banken waren in groepen geplaatst, er mocht soms gepraat worden en de zelfwerkzaamheid werd geprikkeld door projecten (Finland, Middellandse Zee, KLM). In de vierde en vijfde klas versleten we heel wat leerkrachten: Knol, Waage, van Paaschen, respectievelijk Schaab, Olivier en Kelfkens (die laatste twee traden kort daarna in het huwelijk). In de zesde klas, onder de strenge Hommes, keerde de rust weer. Hommes ging weer klassikaal lesgeven met niveau-groepen (A,B,C), gerangschikt in aparte rijen. Schoolreisjes: bustocht naar speeltuin 't Kalfje plus beklimming Domtoren en met de trein naar Burgers Dierenpark Arnhem en de grotten van Valkenburg.

In het begin lag de Potgieterschool nog midden in de polder. De Julianalaan was een verbindingweg zonder bebouwing en in de verte kon je de boerderij het Loo zien liggen met zijn karakteristieke erfbeplanting. Daarachter reed het Hofpleintreintje met toen nog een aftakking naar Scheveningen. Dat open gebied was een ideaal speelterrein. Je kon er voetballen, vliegeren, slootje springen en 's winters schaatsen. Wij hebben daar nog van kunnen profiteren, maar helaas is dat hele gebied daarna in korte tijd volgebouwd met lelijke flats.

De afsluiting van onze lagere-schooltijd werd gevierd met een afscheidsavond: een film, Coca-Cola, ernstige woorden van Hommes en de uitreiking van een getuigschrift en een boek met opdracht.


Einde berichten / Naar begin van deze pagina / Terug naar de vorige pagina